احمد گفت:

سلام
ماخودمون از گرفتگان وبلازدگان ومبتلایان طریقتیم که درخم یکی ازکوچه پس کوچه های ابتدایی طریقت سرنوبت وایسادیم وبه همین خاطر حالمان حسابی گرفته است.حالا این نااهلان وجاهلان واین پشمینه پوشان تندخوی نبرده بویی ازعشق-ازخودمان بدتر-هم بااین سیستم فیلترینگ وفاشیسمینگ وخشونتیسمینگ وسانسوریسمینگ و…حالمان را بیشتر گرفته اند.خدایاشربدکاران را به خودشان بازگردان وگرنه ازما دورش کن لااقل.
اما شما داریوش هم نکته خوبی اشاره کردی.انصافا که دردریافتن معنی اشعار بزرگان خیلی پیشرفته ومثل امثال سروش هستی.کاش این استعداد درمن هم بالفعل بود.هی.هی.هی.افسوس.اماحالابه چه کار می آید.همین طور برایم سوال پیش امده است که مثلا این تیپ ابیات از شعر این بزرگان به چه کار ما می اید؟مثلا اینکه ما فهمیدیم حافظ چنین تجربه ای داشته است بعدش باید چه کار کنیم؟خدایا این دیگر چه سوالات زشتیه که دامان ما را میگیرد؟یک بارنشد که یک سوال به دردبخور برای ما بفرستی؟الهی برمن بیچاره کیسخ خالی وفقیر مگر خودت رحمی کنی.از بس که تو این سایتها وبلاگها واین اینترنت سرک کشیدیم وهی به هیچ کس و هیچ جا نرسیدیم مزاجمان هم تبه شد.اینا که گفتم مقداری حدیث نفس بود ومقداری-خیلی کم وفقط درحد ان پرسش- هم بااین دوست گرامی اقای محمد پور بودم.چه کنیم دیگر؟ازبیکاری ووقاحت بختمان است که این چرت و پرتها را مینویسم.به نظر خیلیا این چیزا یک مشت کار بیهوده بیشتر نیست.حالا حق با کیه؟خدا میداند.

سيد فريد گفت:

دریافت شما از این فرازها که با نام برابری انسان و خدا تعبیر کرده‌اید، بیشتر ناظر به ملازمه معرفت انسان و معرفت خداست.
بحث درباره دقایق ملازمه معرفت نفس با معرفت رب نیازمند مجالی است که در فرصت این تذکار نمی‌گنجد.
———————————
تنها یک اصلاح: من در این متن از برابر نهادن انسان و خدا نوشتم نه از برابر بودن انسان و خدا.
د. م.

امیر گفت:

عالم از ناله عشاق مبادا خالی
که خوش آهنگ و فرحبخش نوایی دارد
مطلبتان بسیار زیبا بود.
اما درباره ارتباط انسان و خدا یک گرفتاری که بسیار پیش می آید به قول گنجی خدا را انسان وار گرفتن است. من هم فکر میکنم اینکه چه تصوری از او داریم بسیاری از جنبه های زندگی فردی و جمعی را اثر می نهد.

ناشناس گفت:

سلام علیکم
ممنون میشوم بیشتر توضیح دهید که برابر نهادن انسان و خدا دقیقا با برابر بودن انسان و خدا چه فرقی دارد؟
حقیر ارتکازا فهمم از خواندن مطلب شما این بود که انسان همان خداست. (آن هم مطلق انسان و نه حتی انبیا و اولیا) که فکر میکنم اندیشه صحیحی نباشد و چه بسا مرزهای ایمان و کفر را درنوردد. البته چون سواد لازم را ندارم جسارت نمیکنم. میدانم که حتما مطلب لطیف تر از فهم و سواد من است. در عین حال مشتاقم بیشتر در این باره بدانم.
یک سوال دیگر هم که داشتم این بود که خوب گیریم جناب حافظ و ملای رومی (بر فرض صحت تفسیر شما از گفته های آنان) به “برابر نهادن انسان و خدا” قائل باشند. اما من فهمم این است که حرف این بزرگان حجت نیست و باید به قرآن و عترت عرضه شود و صحیح و سقیمش از هم جدا شود.
به هر حال باز تاکید میکنم به دلیل کم سوادی خودم متوجهم که احتمالا ظرایفی اینجا هست که من نمیفهمم. بیشتر خواهان تفصیل مطلب از جانب شما هستم.
با عرض تشکر و ارادت

مجید گفت:

آقا داریوش، ای کاش پاسخی هم به سوال بنده داده بودید. آیا به نسخه فروزانفر رجوع کردید؟ تایید می‌فرمایید که ضبط ایشان خویشتن بوده یا نیستی؟ من نسخه الکترونیکی گنجور را هم دیدم که نیستی آورده.
——————————————–
هنوز نسخه‌ی فروزانفر را ندیده‌ام. اگر دیده بودم می‌نوشتم. اما به فرض این‌که در نسخه نیستی باشد، باز هم خدشه‌ای وارد نمی‌شود. این «نیستی» با آن «خویشتن» هم‌عنان است. کمی تأمل بفرمایید از این خویشتن تا آن نیستی هیچ راهی نیست بلکه هر دو یکی‌اند.
د. م.

حسین گفت:

آقا دمتان گرم
کلی استفاده کردیم
از طربستان هم استفاده وافر بردیم
آن دعای سحر ماه رمضان مرا به حال و هوای آن فرخنده شب ها و آن مبارک سحر ها برد
در پناه خدا