اسراییل: یک معضل اخلاقی
دولتی که از آغاز با کشتار و چپاول و غارت و اشغال پیش آمده است و اکنون هم با همین معیار پیش می‌رود، به کدامین ارزش است که می‌بالد؟ به رعایت کردن حقوق بشر؟ به دفاع از انسانیت؟ به چه می‌نازد؟ اسراییل برای من همیشه همان معنایی را داشته است که در بالا گفتم. هر بار که به هر دلیلی کسی بگوید بالای چشم اسراییل ابروست، صدها برابر و به خشن‌ترین وجهی پاسخ می‌شنود. قضیه‌ی جنگ اخیر لبنان یک نمونه‌ی روشن‌اش بود. اسراییل ظاهراً هدف‌اش آزاد کردن دو سربازِ به قول خودشان ربوده شده‌شان بود. اما هیچ کس دیگر به آن اسیر یا ربوده شده فکر نکرد. تمام دعوا بر سر این بود که حزب الله چگونه نابود شود. اما حزب الله کی به وجود آمد و چرا؟ چرا کسی نمی‌پرسد اسراییل چه زمانی بلندی‌های جولان را اشغال کرد؟ چرا کسی نمی‌پرسد اسراییل تا کی در صحرای سینا ماند و چرا؟ چرا ریشه‌های سیاسی دعوا خوب سنجیده نمی‌شود و تمام این درگیری فروکاسته می‌شود به نزاع تمام اسلام با تمام یهودیت (و به قول بعضی صهیونیسم)؟ مسأله اسلام و یهودیت نیست. مسأله حتی جمهوری اسلامی و اسراییل نیست. مسأله نادیده گرفتن شدن سیستماتیک یک ملت و یک قوم است. مسأله نسل‌کشی آرام و آهسته‌‌ای است که در اسراییل رخ داده است.
اصلاً دقت کرده‌اید که در عرف بین‌المللی و حتی در رسانه‌های غربی، اصطلاح «سرزمینهای اشغالی» اصطلاحی است جا افتاده؟ هیچ دقت کرده‌اید که مردم آرام آرام حساسیت‌شان را دارند از دست می‌دهند به نفس «اشغال»؟ دولت اسراییل بدون هیچ شکی دولتی است اشغالگر. یعنی دولتی که عرف بین‌المللی را زیر پا گذاشته است. حال چرا اسراییل معضل اخلاقیِ جهان است؟ چون دولتی است که تمام اصول اخلاقی را مکرر زیر پا می‌گذارد و مرتکب تمام جنایت‌هایی می‌شود که دیگران را به آن متهم می‌کند، اما به خاطر جانب‌داری آمریکا از اسراییل هیچ قدرتی نمی‌تواند از اسراییل حساب بکشد. به همین سادگی. و تمام آن جنایت‌های دولت اسراییل با مظلوم‌نمایی آن‌ها در برابر حملات انتحاری فلسطینی‌ها و یا جار و جنجال‌های رییس جمهور ایران در غبار هیاهوهای اسراییل گم می‌شود. چرا تمام چیزهایی که قرار است قاعدتاً علیه اسراییل به کار برود، دقیقاً به نفع اسراییل تمام می‌شود؟ چرا انتقادهای سازمان یافته از اسراییل عملاً تبدیل می‌شود به بیانیه‌ای در دفاع از مظلومیت دولتی که هیچ نشانی از مظلومیت ندارد؟ اسراییل معضلی است اخلاقی. برای جهان. نه تنها برای غرب. نه تنها برای شرق. بلکه برای بشریت. اسراییل فراتر از سیاست و ایدئولوژی، معضلی آفریده است اخلاقی. بار گناهی است که بر دوش بشریت سنگینی می‌کند. اسراییل کابوسی است که می‌تواند خواب آرام هر آدم منصفی را بر هم بزند. و صلح کی میسر می‌شود؟ صلحی که شرایط‌اش همیشه نابرابر بوده است و یک طرف همواره زبانی دراز دارد و طرف مظلوم همیشه مدافعانی دارد بدنام یا ضعیف، کی پای می‌گیرد؟
يادداشت‌های مرتبط
[درباره‌ی اسراييل, سياست] | کلیدواژه‌ها: , اسراييل
سلام
به نظر شما اسراییل بدتر است یا جمهوری اسلامی ایران؟
حماس بدتر است یا باسک اسپانیا؟
حزب الله لبنان بدتر است یا سازمان مجاهدین خلق؟
****
یک چیز مسلم است: هیچ کدام از این‌ها که اسم بردید اشغالگر و غاصب نبوده‌اند و نریخته‌اند یک قوم و ملت را آواره کنند. پس محل قیاس ندارند این‌ها.
خوشمان آمد. هم از شست و سد و هم از نوشته‌ی جناب‌عالی.
در این که اسرائیل دنبال منافع خودش است و در این که همه ی کشورها اینگونه اند شکی نیست. اما یک سوال: اسرائیل زمین های فلسطینی ها را به زور گرفت یا خود فلسطینی ها فروختند؟
***
مسأله به این سادگی نیست. اگر فلسطینی‌ها خودشان سرزمین‌های‌شان، همه‌ی سرزمین‌های‌شان، را فروخته بودند، چه دلیلی داشت که اسراییل متوسل به نیروی نظامی و قتل و غارت شود؟ شما ممکن است خانه‌تان یا مزرعه‌تان را بفروشید، ولی نمی‌شود خیابان و میدان و کوی و برزن را بفروشید. می‌شود؟
سلام
جامع و غیرجانبدارانه
اما سوالی که باقیست: راه حل از نظر شما؟ مقاومت حماس نتیجه می دهد یا گفتگوی عباس؟
***
من راه حل را نمی‌دانم. اما یک چیز را می‌دانم و آن این است که باید به فکر بود که مسأله را با کمترین هزینه حل کرد. جنگ بر پا کردن کار ساده‌ای است. جمع و جور کردن‌اش سخت است. البته من توانایی حماس را برای وارد شدن در بازی سیاسی ستایش می‌کنم، به شرط اینکه بتوانند به اصول دیپلماسی پای‌بند بمانند و از آن طرف جبهه‌ی مقابل هم عرصه را برای حیات آن‌ها تنگ نکند. نهایتاً باید توجه داشت که به خواستِ خودِ ملت فلسطین باید احترام گذاشت. فلسطین از آنِ من و شما نیست. از آن فلسطینی‌هاست. ما نمی‌توانیم دایه‌ی مهربان‌تر از مادر باشیم.
به نظر من، دلیل آشکاری که باعث می شود این کلمه” سرزمینهای اشغالی” به یک کلمه عادی و رایج در فرهنگ عمومی مردم دنیا تبدیل شود و بار معنایی خودش را از دست بدهد، سیطره رسانه ای و تبلیغاتی صهیونیست هاست!
نمونه اش جا انداختن “قبه الصخره” به جای ” مسجد الاقصی “ست. هر چند قبه الصخره هم مسجدی است مقدس در میان مسلمانان جهان، اما آن مکانی که همه این دعواها بر سر آنجاست و می خواهند هیکل سلیمان را بر ویرانه های آنجا بنا کنند،همان مسجدی ست با گنبد مسی که شاید کمتر مسلمانی آنجا را بشناسد!
جالب اینجاست که حتی وقتی در صدا و سیمای ما کلیپی در حمایت از مسجد الاقصی پخش می کنند، باز همان قبه الصخره را نشانمان می دهند که فرداها اگر حفاریهای زیر مسجد الاقصی نتیجه داد و مسجد ویران شد و صهیونیستهای افراطی، گاو بورشان را برای تطهیر مسجد الاقصی و بنای معبد سلیمان، ذبح کرند، ما خیالمان راحت باشد که آن مسجدالاقصی ما سالم است و لابد صهیونیستها جهل مرکب دارند!
یک نمونه دیگر هم این نکته است که حتی در کشور ما که در طول سال ، ساعتها برنامه در مورد تاریخچه فلسطین و علیه اسرائیل پخش می شود، باز هم برایمان سخت است باور کنیم که صهیونیستها فقط توانستند سه در صد(۳%)آن زمینها را بخرند! و بقیه مناطق را با قتل و کشتار و وحشیگری اشغال کردند.
به هر حال، چه از منظر سیاسی و ملی به قضیه نگاه کنیم و چه از منظر دینی، نکته ای که هیچ شکی در آن نیست، همین است که شما گفتید.
اسرائیل امروز برای همه بشریت خطرناک است!
تشکر . ممنون
دوست عزیز – یا اینقدر سواد نداری که نمی دانی اسرائیل به اعتراف کتب همه ادیان توحیدی سرزمین یهودی بوده برای ۴۰۰۰ سال یا مثل بن لادن فکر می کنی
یا اینقدر سواد نداری که نمی دانی آمریکا- استرالیا کانادا و ۹۰% مناطق مسکونی دنیای مدرن از تغییر بافت جمعیتی یکجا به وجود آمده و یا مثل حسن نصرالله فکر می کنی
یا اینقدر سواد نداری که بدانی جمعیت یهودی بیت المقدس همه ۳۰۰۰ گذشته را در اکثریت بوده اند یا مثل خالد مشعل فکر می کنی
اما یک چیز خیلی روشن به شما بگویم و آن اینکه – نظر به بنیه و توان فکری – مالی و مطبوعاتی شما و دوستانتان
: Nobody cares what you think
مطالعه کن و سرمایه اندوز تا مردم جدی ات بگیرند
**********
خوب. ظاهراً شما با سوادترید ولی می‌توانید این مقاله‌ی گاردین را ملاحظه بفرمایید تا به میزان سواد خودتان هم پی ببرید:
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2008/may/15/israelandthepalestinians.usa
برای فهم اینکه اسراییل کارش در این شست سال گذشته اشغال بوده است و قتل و غارت و نقض مستمر حقوق بشر، هیچ نیازی به «سواد» از آن جنسی که شما می‌فرمایید نیست. کافی است کمی اخبار را بخوانید، آن هم نه اخبار جمهوری اسلامی را. اخبار بی‌بی‌سی را بخوانید و همین روزنامه‌های غربی را ورق بزنید. جمهوری اسلامی شاید حرف‌اش از سر بغض و غرض باشد، غربی‌ها چه؟ آن‌ها هم پدرکشتگی با این ارض موعود دارند؟! هیچ وقت نپرسیدید که این ملتی که به قول شما سه چهار هزار سال در آن سرزمین ساکن بوده‌اند، چه دلیلی داشته از آلمان و رومانی و لهستان به آنجا مهاجرت کند؟! خوب لابد دلیل‌اش این بوده که چندین نسل یا صدها و هزاران سال بوده که این‌ها ساکن آن سرزمینی نبوده‌اند که امروز شما نام‌اش را اسراییل می‌گذارید. مرزهای کشورها و حقوق بین‌المللی را کتاب‌های ادیان توحیدی مشخص نمی‌کنند. میزان سوادِ شما را هم از این‌جا می‌توان فهمید! و خدا می‌داند با کدام عقل نوشته‌اید: «نظر به بنیه و توان فکری – مالی و مطبوعاتی شما و دوستانتان». کدام بنیه و توان فکری مالی و مطبوعاتی؟ از کی تا به حال یک وبلاگ یک لاقبا صاحب بنیه و توان فکری-مالی و مطبوعاتی شده است؟ لابد دوستان‌اش را هم از روی همین شناخته‌اید!
شما هم مرحمت بفرمایید مطالعه کنید، تحقیق کنید و حرف حساب بزنید تا انتقادتان آبگوشتی نباشد و بعضی‌ها بتوانند جدی بگیرندش و حداقل خودتان از خواندن دوباره‌اش خجالت نکشید! فکر می‌کنم در اروپا به قدر کافی روزنامه‌های انگلیسی زبان غیر مسلمان هست که بتوانید میزان بشرستیزی نظامیان اسراییل را از روی آن‌ها بفهمید. نیست؟ شما که به همین سادگی نویسنده‌ی این وبلاگ را کنار بن لادن، خالد مشعل و سید حسن نصر الله گذاشته‌اید، در درجه‌ی نخست هیچ کدام از آن سه نفر را نمی‌شناسید چون این سه نفر با هم شباهتی ندارد و اختلاف مواضع فکری شدید دارند. تنها ظاهرشان مخالفت با اسراییل و آمریکا را دارد. و از این گذشته تفاوت شدید آن سه نفر را با این یک نفر با خواندن بقیه‌ی مطالب وبلاگ‌اش می‌شد فهمید که شما ظاهراً یا وقت‌اش را ندارید یا اساساً تنبل‌تر از این حرف‌ها هستید!
اگر جواب این ۷ سوال را دادی من از فردا به جای واژه منطبق بر حقوق بین الملل – اسرائیل از واژه جعلی فلسطین استفاده می کنم
۱ – آیا سرخپوستان آمریکا حق بیرون ریختن مهاجران سفید را دارند یا خیر؟
۲- آیا ابرجینالهای استرالیا حق بیرون ریختن مهاجران را دارند یا نه؟
۳ – آیا دولت ایران حق تصرف بحرین را دارد یا خیر؟
۴ – آیا دولت ایران حق تصرف هرات را دارد یا خیر؟
۵ – آیا دولت ایران حق باز پس گیری آذربایجان را دارد یا خیر؟
۶ – آیا دولت ترکیه حق بازپس گیری عراق و عربستان را دارد یا خیر؟
۷ – آیا بومیان برزیل؛ سرخپوستهای بولیوی و یا آمریکای مرکزی حق اعاده سرزمین پدری شان را دارند؟
دوست عزیز از روابط بین الملل کفتید روابط بین الملل یعنی عقلانیت – عقلانیت مدرن عقلانیت قدرت محور است خوشتان بیاید یا نه – جایی بود بیابان برهوت، محل سکونت طوائف وحشی – مهاجران رفتند و شکوفاترین اقتصاد و دانش خاورمیانه را در آن بنا نهادند. این کار را نمی کردند مخروبه ای بود مثل سوریه، یمن و عمان غیراشغالی !
******
دوست عزیز،
شما بد جوری دارید سرنا را از سر گشادش می‌زنید. این‌ها که گفتید هیچ محل قیاسی ندارد با وضعیت اسراییل. واقعاً وقت و حوصله‌ی احتجاج کردن با شما را ندارم. ولی فکر می‌کنید تمام کسانی که به نقض مستمر حقوق بشر در سرزمینهای اشغالی اعتراض دارند، اگر قرار بود با مبنای بالا به مسأله نگاه کنند، اصل قضیه از موضوعیت می‌افتاد. یقین بدانید که اگر شست سال پیش هم قرار بود با پایان یافتن دوره‌ی استعمار در یک کشور استعمار شده عده‌ای بیایند و کشوری را اشغال کنند، وضعیت همینی بود که الآن در فلسطین است. مگر سرخپوستان آمریکا در زمان تشکیل سازمان ملل متحد وجود داشتند؟ مگر سازمان ملل متحد، چنان‌که اسراییل را ملزم به رعایت مرزهای تعیین شده‌ی بعد از جنگ شش روزه کرده است، در زمان سرخپوستان اصلاً وجود داشت که حالا بخواهیم آن‌ها را مقایسه کنیم با وضع فعلی. مثال‌ها و اشکالات به نمونه‌های شما بی‌شمار است. خلاصه‌ی حرفِ شما ظاهراً این است که اساساً بحث را تعطیل کنید. چه لزومی دارد مرتب زورگویی اسراییل را متذکر شویم؟ بروید لطفاً بیشتر مطالعه کنید تا ریشه‌های تاریخی ماجرا را بهتر بفهمید.
حقیقه حظ بردم. ضمنا تصور می کنم منظور آن مدافع ۶۰ سال تجاوز و ستم و قتل و غارت از « بنیه ی فکری مالی و مطبوعاتی شما و دوستانتان» خلاف آنچه باشد که شما متوجه شده اید.ایشان که به تسلط صهیونیستها بر رسانه ها واقف است ، دارد به طعنه می گوید که کاری از شما و دوستان (همفکر) تان بر نمی آید زیرا توش و توانی ندارید. و به همین جهت است که نتیجه می گیرد که کسی چه اهمیتی می دهد؟ یعنی با این بنیه و توان شما ، صدایتان به گوش کسی در این جهان نمی رسد.
در مورد فروش اراضی فلسطینیان؛ به گواه تاریخ میزان مجموع اراضی فروخته شده کمتر از یک درضد کل سرزمین فلسطین بوده است!
بنظر من نگاه باید معطوف به ایجاد دو دولت مستقل و خروج اسرائیل از قسمتهای اشغالی سال ۶۷ باشه، نه غصب ۶۰ ساله ی سرزمین فلسطینی.در پرتوی دولت مستقل هست که رفتار ظالمانه و تبعیض امیز اسرائیل در قبال فلسطینی ها متوقف میشه و این فقط از طریق صلح میسر خواهد شد.
حال اگر بخواهیم بر اون ظلم ۶۰ ساله در غصب سرزمین فلسطین پافشاری کنیم و اون ظلم رو مشمول گذشت زمان ندونیم،طیق گفته کاربر دیگری که اون ۷ مورد رو ذکر کرده بود، باید به ظلمی که به بومیان استرالیا و سرخپوستان امریکا شده همچنان معترض باشیم و در این خصوص رفتاری دوگانه پیش نگیریم! ضمن اینکه صهیونیست ها هم اصلا از همین منظر “فراموش نشدن ظلم و غصب تاریخی یه سرزمین” به دفاع از کشور اسرائیل (که به اعتقادشون روزگاری محل حکومت پیامبرانشون بوده)می پردازن.
مساله مهم اینجاست که احساس می کنم احمدی نژاد مثل بچه های سه ساله ای است که کنترل تلوزیون را دست گرفته اند. بچه فقط دارد با تکمه های کنترل بازی می کند، ولی نمی فهمد که با هر تکمه یک چیزی عوض می شود.
راه حل مساله فلسطین فقط همان است که امام گفت .اتحاد مسلمین ،مقاومت ، وبا همان رو خودشان بازگرداندن یهودیان وآوارگان فلسطینی .گفتگو با رژیم مجعول کاری است عبث و جز تایید اشغالگری وتجاوز نیست . عرب روزی سر از خواب غفلت بر خواهد داشت و نصرالهی پیدا خواهد شد وتکلیف متجاوز را روشن خواهد کرد .