عالی بود.
دوستان اینجا هم توجیه می کنند. شکوری راد میگوید خاتمی دو هفته پیش از انتخابات به او گفته که شرکت نمی‌کند (و البته تحریم هم نمی‌کند). خب پس این تغییر تصمیم به چه معناست؟ خودش شرایطی را پیش گذاشته بود که نه مورد پذیرش قرار گرفت و نه به شکل صوری و ظاهری و حداقلی محقق شد و خاتمی باز در انتخابات شرکت کرد... سیاست پیچیده است، درست، ولی درک این سخت نیست که خاتمی به سخن خودش هم وفادار نیست و به قاعده رقیب و جناح حاکم هم دیگر حرف او را به چیزی نمی‌گیرند. چنبش سبز از خاتمی توقعی نداشت جز این که اگر یاری نمی‌کند، این گونه با تصمیمات ناگهانی باری نیفزاید...

شکوری راد در توجیهی غریب میگفت: باید «چند ماهی صبر کنیم تا حکمت رأی دادن غیرمنتظرۀ خاتمی را دریابیم». یعنی تصمیم او، که به قاعده باید بر اساس تحلیلی جدیدی باشد که او دو هفته پیش نداشته است، عوض شده و ما باید چند ماه منتظر بمانیم تا حکمت این تغییر را دریابیم. خب الان توضیح دهند این حکمت را.. آن موقع کسی به عقلش نمی‌رسید. این سست رایی و تاثیرات مخرب آن بر جنبش سبز و جریان اصلاح‌طلبی قابل کتمان نیست. خاتمی می‌توانست از ابتدا، به عنوان رییس جمهور پیشین این نظام و یا اصلا شیوه و منش ذاتی خود، که «برین زادم و هم برین بگذرم»، بگوید که رای می‌دهد و رای هم می‌داد و این‌گونه روز انتخابات یاران خود و خیل منتقدان نظام را غافلگیر و سرگردان نمی‌کرد...

خوب شد که این را یادآوری کردید.

میدونی.ما توقع داریم خاتمی هم بره زندان و اون وقت بگیم دمش گرم. و بعد از چند روز و ماه یادم بره خاتمی وجود داشت.مثل موسوی

این یادداشت شما برای جایی کاربرد داره با سیاست درست و اصولی نه اینجا
------------------------------------

ما توقع نداريم خاتمی برود زندان يا برود حصر. ولی آدم جایی که می‌تواند حرف نزند بهتر است نزند. کسی را به خاطر سکوت نمی‌فرستند زندان.

د.

البته یک طرفه به قاضی رفتن همه را راضی بر می گرداند. کار سهلی است نسخه پیچیدن اما پیچیدگی های این نسخه، سهل و آسان نیست.
همانطرو که دوستمان در بالا متذکر شد، آقای خاتمی دلبستگی به نظام دارند و بنابراین رأی دادن ایشان (تقریبا) محرز بود. در ثانی ایشان مشی دیگری در پیش نگرفتند و کاری دگر کنند که ما هیهات بر آوریم که چیز دگر گفت و کار دگر کرد.
قیاس بین موسوی و خاتمی نیز قیاسی است مع الفارق زیرا دو بزرگوار روش های متفاوت خود را دارند، بنابراین نسخه یکی بر دیگری کارساز نیست. یادمان باشد همانقدر که آقای موسوی در سیاست ایران نقش داشتند آقای خاتمی (اگر حتی نه بیشتر) داشتند، بنابراین هر دو الگو هستند و نه یکی الگوی دیگری.
اگر از الگوی فکری که داریم کمی فاصله بگیریم و بدون پیش داوری و پیش زمینه ذهنی هر دو بزرگوار را در کفه ترازو بگذاریم بعید می دانم که سنگینی یکی بر دیگری غالب آید

آسیب شناسی خوبی کرده اید، ممنون، اما این حقیقت قابل انکار نیست که غالبا غلبه احساسات بر بسیاری افراد مانع از فهم دقیق "حکمت" رفتار سیاست ورزان خبره و خیرخواه است. از انقلاب 57 سالها گذشت تا آن شور و احساس متراکم از ذهنها زدوده شود و "حکمت" مواضع نرم بازرگان دانسته شود. چند سالی زمان برد تا حکمت صلح حدیبیه فهم شود و ...نه رفتار خاتمی را به حکمتی پنهان و دور از فهم حواله دهیم و نه عجولانه بر چنین سرمایه عزیزی چوب حراج بزنیم. درنگ در قضاوت راجع به رفتار انسانهای آزمون پس داده شرط عقل است. براستی از میان فعالان این جنبش چند نفر آزمون شده اند؟

با سلام. لطفاً به وبلاگتان گزینه ی "لینک به فیسبوک" را هم اضافه بفرمایید. با سپاس
--------------

چشم.

ظاهراً هموطنان ما دچار سوءتفاهم شده اند. آقای خاتمی همواره گفته و بر اين گفته خود نيز هميشه تأکيد داشته است که «اوجب واجبات حفظ نظام است». حالا چطور برخی از هموطنان از ايشان انتظار داشتند که آقای خاتمی با عدم شرکت خود در انتخابات به مشروعيت نظام خدشه وارد کند؟! هموطنان فراموش نکنيد که در اين اصل که «اوجب واجبات حفظ نظام است»، هيچ تفاوتی ميان آقای خاتمی با رهبری و حتی کسانی مانند آقای حسين شريعتمداری يا آقای عطاءالله مهاجرانی نيست. همه اين بزرگان «اوجب واجبات را حفظ نظام جمهوری اسلامی ايران می دانند» و در اين را هر کدام به شيوه خود حرکت می کنند.