چیز دیگری می‌خواستم بنویسم درباره‌ی بزرگان موسیقی ما و این تلخی‌ها و درشتی‌هایی که این روزها با هم می‌کنند و آتش به خانه‌ی خود و یکدیگر می‌زنند. دو سه بار نوشتم و پاک کردم. دیدم بهتر است به جای این‌ کارها، مهمان‌تان کنم به موسیقی و نغمه‌های طرب. آلبوم شورِ دشت صدیق تعریف را گوش کنید. خصوصاً این بیت را (در قطعه‌ی ۵) به تأمل بشنوید که می‌فرماید: