چیز ديگری می‌خواستم بنویسم درباره‌ی بزرگان موسیقی ما و این تلخی‌ها و درشتی‌هايی که این روزها با هم می‌کنند و آتش به خانه‌ی خود و يکدیگر می‌زنند. دو سه بار نوشتم و پاک کردم. ديدم بهتر است به جای این‌ کارها، مهمان‌تان کنم به موسیقی و نغمه‌های طرب. آلبوم شورِ دشت صدیق تعریف را گوش کنيد. خصوصاً این بیت را (در قطعه‌ی ۵) به تأمل بشنويد که می‌فرماید: