۴
راستِ بهاری
نوشته بودم که سال‌ها، در ايام بهار، عميق‌ترین لذت من، شنیدن راست‌پنج‌گاه بود. علی‌الخصوص همین راست‌پنج‌گاه جشن هنر شیراز (در ادامه‌ی مطلب). با تار محمدرضا لطفی و تنبک زنده‌یاد ناصر فرهنگ‌فر. و به ويژه، آن بخش بیاتِ عجم، جامه‌دران و نغمه‌اش. خودتان گوش بدهید و اگر مثل من ياد ايام دور می‌افتيد، حالی ببرید. اگر نه هم، با نقدِ وقت حال کنيد.
|
|
يادداشت‌های مرتبط
[موسيقی] | کلیدواژه‌ها: , جشن هنر شيراز, راست‌پنج‌گاه, شجريان, محمدرضا لطفی, ناصر فرهنگ‌فر
چه هدیه‌ی گرانقدری … ممنون!
سال نو مبارک.
سال نو مبارک.
خیلی جالبه چون من هم توی بهار اکثرا میلم به ماهور و راست پنجگاه و همینطور بیات ترک میره. یادمه پارسال دقیقا دو ماه اول سال فقط به این ها گوش میدادم و اصلا “طاقت” چیز دیگه ای رو نداشتم. حتی برای اینکه گامهای مختلفی که توی سرم هست تغییر نکنه، اکثر آلبوم هایی که دارم رو بر اساس نوع دستگاه و ترتیب گام هاشون مرتب کردم!
دست مریزاد.یک کلام بدون هیچ حرفی…حرف ندارد.سپاسگزارم.
زبان از وصف حال عاجزه.
دیروز، امروز، فردا، همیشه جاویدان.
روی بالاترین در جستجوی بیات شیراز، با کمانچه ی هابیل علیف بودم، به لینک راست بهاری شما برخورده و از روی کنجکاوی باز کردم و وای وای وای…..
صدای استاد، تنها صدایی که در تمام عمرم، که دیگه رقمی شده، تونست من رو به اوجی برسونه که رعشه بر بدنم بنشینه…
سپاس از لینک.