خشایار says:

دوست عزیز ممنون از لینک پاسخ دکتر سروش. ولی آیا رادیو زمانه پاسخ آیت الله سبحانی به دکتر سروش را هم کار کرده است؟ یا فقط خبر تظاهرات “تکفیری” مردم قم برایشان داغ بوده است؟!
اتفاقا بی دینها گاهی حداقل در این “زمانه” بیشتر از دینداران به شناسایی تعریف و تحلیل آنچه که “دین” می نامندش محتاج هستند و این بر خلاف نظر شما الزاما ربطی به پذیرفتن “دعوت پیامبر اخلاق” ازطرف رادیو زمانه ندارد!
****
چرا دارد. وقتی خبر را به دقت و با مسئولیت پوشش بدهی یعنی کار اخلاقی می‌کنی و لابد زمانه پاسخ را منتشر کرده است که من چنين چیزی نوشته‌ام. لطف کنید و به صفحه‌ی زمانه بروید.

محمد رضا says:

سايت دكتر سروش ظاهرا فيلتر شده است. تنها منبه قابل اعتماد از نظر بنده فعلا شماهستيد.

خبرنگار خبرگزاري فارس says:

آقاي داريوش محمدپور عزيز!
خيلي داري تند مي‌ري! اولا از طرف اقاي سروش هيچ نامه‌اي به خبرگزاري ارسال نشده. من نمي‌دانم شما واقعا از كجا اين قدر مطمئني. ثانيا خبرگزاري امروز بخش‌هايي از نامه را با ديدگاه خودش منتشر كرد. و وقتي نامه به ما ارسال نشده باشد و ما خودمان از جايي ديگر از انتشار نامه مطلع باشيم، موظف نيستيم كه متن كامل نامه را منتشر كنيم. به همين خاطر انتشار بخش‌هايي از آن نه تنها غيرحرفه‌اي نيست، بلكه كاملا حرفه‌اي است.
دوست عزيز! من شما را كاملا مي‌شناسم و مي‌دانم كه چرا اين‌گونه قضاوت مي‌كنيد، اما به نظر من بهتر است كه قبل از اين‌كه اظهار نظري بكنيد از صحت و سقم حرف‌هايتان مطمئن شويد. واقعا اين جمله شما برايم عجيب بود: من خبر دارم و خبر موثق دارم، عين همین متن به خبرگزاری فارس هم ارسال شده است.
اگر تمام اخبار اين منبع موثق‌ هين طور باشد، واي به حالش و واي به حال كساني كه از آن نقل مي‌كنند!
————————–
دوست خبرنگار عزيز،
خدا به شما خير بدهد. خيلی خوب است که منتشر می‌کنيد. من با شما جدلی ندارم. خوب لابد دريافت نکرده‌ايد. من عذر می‌خواهم. حتما راست می‌گوييد. ولی گمان می‌کنم راديو زمانه هم چيزی را مستقيما دريافت نکرده بود. آن‌ها هم به همان منابعی دسترسی دارند که شما داريد. لابد شماها خواب بوده‌ايد و خبر را دير ديده‌ايد. ولی تمام حملات را شما منتشر کرديد و انصاف، اخلاق و مسلمانی حکم می‌کرد‌ که عين پاسخ سروش را بلافاصله منتشر کنيد. اين‌ جای کار است که غير اخلاقی است.
و البته تنها شما نيستيد که مرا می‌شناسند. همه‌ی عالم می‌شناسند و البته خداوند از حال من آگاه‌تر است و از شما خيلی خیلی بهتر مرا می‌شناسد! و البته فرق بزرگ شما با خدا اين است که شما به ظاهر آگاه‌ايد يا حداقل فکر می‌کنيد به ظاهر آگاه‌ايد و خدا علاوه بر احاطه بر ظاهر آدمی از باطن او هم آگاه است و این چيزی است که به یقين شما از آن بی‌خبريد!
ما نه رندان ريايیم و حريفان نفاق
آن‌که او عالم سر است بدين کار گواست!
من عذر می‌خواهم اگر احساسات پاک خبرنگاری شما را آزرده‌ام. حتما متن کامل پاسخ سروش را بی‌کم و کاست منتشر کرده‌ايد و شرط مسلمانی به جای آورده‌ايد!‌ عذر مرا بپذيريد!
البته خواننده‌ی منصف از ياد نمی‌برد که متن پاسخی که شما منتشر کرديد هم گزينشی است:
http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8612140158
د. م.
**************
تکمله بر پاسخ: من تازه دسترسی به اینترنت پيدا کرده‌ام و می‌توانم مطلبی را که خبرگزاری فارس منتشر کرده است بخوانم. خوب، تبریک می‌گويم! واقعاً که خود پيداست از زانوی تو! اين همه الدرم و بلدرم و رنجشِ خاطر و بعد آن همه بی‌اخلاقی و تحريف! خوب است که متن اين نامه همه جا موجود است. بگوييد اگر قصدتان تحريف حقيقت نيست، چی‌ست؟ بگويید که به فرض که شما دقیقاً اولين دريافت‌کننده‌ی آن بوديد چه می‌کردید؟ کاری جز همین که اکنون کرديد؟! کاش بیشتر قرآن می‌خوانديد! کاش به قرآن مؤمن‌تر از اين بوديد که هستيد!

حسین says:

فارغ از راستی آزمایی، دو نکته را در مورد این مجادله رو به تزاید متذکر می شوم:
۱) در روزگاری نه چندان دور (اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد) که بسیاری از جوانان عطشناک افکار احیاگرایانه دینی دکتر شریعتی بودند شاهد به بن بست کشاندن واکاوی و طرح افکار او بودیم. از جمله مبلغان و در عین حال منتقدان تفکر شریعتی، آقای دکتر سروش بودند که همواره سخنرانی ایشان در سالگرد مرحوم شریعتی بر هم می خورد. حال آنکه دیدگاه احیاگرایانه شریعتی اگرچه انتقاداتی به روحانیت سنتی داشت اما از یک طرف سعی در بازتعریف مفاهیم اخلاقی ای چون ایمان، توکل، عشق در حوزه خصوصی و مفاهیم اجتماعی اسلامی ای چون جهاد، شهادت و حج از طرف دیگر داشت. علیرغم تمام ایراداتی که به دیدگاه شریعتی وارد بود برایند آن، گرایش جوانان به سوی دین بود. این نقطه تاریخی درست همان جایی است که اگر اندیشمندان آزاده ای چون حضرت آیت الله سبحانی در حوزه علمیه، در حمایت از بسط و در عین حال نقد افکار شریعتی همت می گماشتند بدلیل خیل عظیم طرفداران آن مرحوم، امروزه زبان مشترکی با طیف جوان پیدا کرده بودند تا در چنین گذرگاههای حساسی آنان را از عقوبت مسیر آگاهی دهند. این زبان، همان زبان عقل گرایی است که آقای دکتر سروش سالها در رشد و بالندگی آن کوشیده و هم اکنون از آن سود می برد.
۲) نکته دیگری که حضرت آیت الله سبحانی به کرات آن را متذکر می شوند این شگفتی است که تربیت شده دبیرستان علوی و شاگرد ممتاز شهید مطهری چنین سخنانی بر زبان جاری کرده باشد. مگر در مصاحبه آقای دکتر سروش نیامده است که ” اندیشمندان سده‌های میانه غالباً این نظرها را به شیوه‌ای روشن و مدون بیان نمی‌کردند و ترجیح می‌دادند آن‌ها را در خلال سخنانی پراکنده یا در لفافه بیان کنند. آن‌ها نمی‌خواستند برای مردمی که توانایی هضم این اندیشه‌ها را نداشتند، ایجاد تشویش و سردرگمی کنند.” حال چگونه است که در روزگاری که به قول حضرت آیت الله، عوامل گمراه‌كننده طیف جوان، از ماهواره‌ها گرفته تا فیلم‌ها و رادیوها و افكار و اندیشه‌ها، همگی ایمان جوانان ما را نشانه گرفته‌اند، آقای دکتر سروش به ترجمه قبض و بسط شریعت به زبانی عریان و فارغ از لفافه های پیشین همت می گمارند. به نظر می رسد که خواستگاه این گشایش باب مجادله از یک بحث کلامی-فلسفی فراتر باشد. زیرا این بحث می توانست در بیانی که فقط برای اهل فن قابل درک است صورت پذیرد و یا به یادگار برای اندیشمندان نسلهای بعدی می ماند. آنچه مسلم است بد اخلاقی های صورت گرفته با او که در واژه “دولت احمدی” نمایان است او را به چنین مجادله ای کشانیده است. فکر می کنم قبل از اینکه این دو بزرگوار به ورطه مجادله ای بی پایان روی آرند، بهتر است به مبحث اخلاق (حداقل مستقل از دین آن) به عنوان تنها عامل نجات دهنده همگان، روی آریم. به نظر می رسد که در این مجادله همگی از پیش بازنده اند. اخلاق این گوهر فراموش شده در زندگی روزمره ما، هم اکنون شکیبایی رهبران و اساتید عرفان و اخلاق ما را نیز به چالش کشانیده است. هم اکنون که دین از سوی هر دو، سیاستمداران و دانشمندان ما به بازیچه گرفته شده است، اخلاق می تواند گره از کار فرو بسته ما بگشاید.

ملائی says:

سلام
درکنار مباحث فوق باید مواظب باشیم ودیگران را هم به این مواظبت سفارش کنیم که مبادا ما که تبلیغ ناپسند بودن تقلید کورکورانه در اصول اعتقادی را می کنیم ، خود در عمل کورکورانه تر از کوران اهل تقلید شویم.
تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.